Stjórnsýsluhryðjuverk Einars K

Daglega bætast við fréttir af fjármálahryðjuverkum sem framin voru hér eftir að fyrir lá að bankarnir og allt herfið myndi hrynja. Og ekki bara síðustu dagana heldur síðustu mánuðina eftir að m.a. Buiter-skýrslan hafði rökstutt að bankarnir myndu falla. Það væri bara spurning um hvenær. Þetta sýnir svo ekki verður dregið í efa að siðferði þessara manna var svo gjörspillt að í stað þess að reyna að gíra niður og bjarga bönkunum og þjóðinni þá var gefið í og peningar fluttir í tonnatali á einkareikninga í skattaparadísum.

Það sama  er nú að gerast í ráðuneytunum. Einar K ríður á vaðið og gefur út mjög umdeilda reglugerð um hvalveiðar. Reglan er sú að sitjandi starfsstjórnir hafist lítt að og taki ekki umdeildar ákvarðanir. Jafnvel GWB, og þá er mikið sagt,  virti þetta og gerði fátt sem ekki neitt án þess að bera það undir Obama.

En þetta sýnir í hnotskurn hversvegna við þurftum að losa okkur við Sjálfstæðisflokkinn. Siðferði ráðherra flokksins er það sama og þeirra sem stunduðu fjármálahryðjuverkin. Því fór sem fór og við eigum eftir að sjá og heyra margar fréttir þar sem vinnubrögð þeirra eru afhjúpuð. Það kæmi mér ekki á óvart þótt menn stæðu baki brotnu yfir pappírstæturunum í þeirra ráðuneytum þessa síðustu klukkutíma.

Klíkan á myndinni er svo sannarlega part af problemet.

Hvalveiðum ætlað að tefja ESB-ferli?

Verkstjórn og langlundargeð

Ingibjörg Sólrún var sigurvegari gærdagsins. Hún kom til leiks þennan dag fullviss um hvað hún þyrfti að gera, - hvað hún vildi gera. Það geislaði af henni sjálfstraustið. Það var eins og hún hefði frelsast, eins og að þungu oki hefði verið létt af henni við að taka þá ákvörðun sem fyrir lá að þyrfti að taka.

Það getur verið upplýsandi að spá í líkamstjáningu (bodylanguage) manna. Líkamstjáning Ingibjargar virtist breytast ótrúlega mikið frá því henni brá fyrir í sjónvarpi á sunnudagskvöld þar til hún mætti til þingflokksfundar á mánudagsmorgni. Þegar komið var fram á eftirmiðdaginn talaði hún hiklaust um hroka og auðmýkt, um langlundargeð og upplausn í fari manna og flokka.  Hún gerði skýra grein fyrir ástæðunum fyrir falli ríkisstjórnarinnar og svaraði spurningum fumlaust og af sannfæringu.

Svipað átti við um fleiri þingmenn Samfylkingarinnar. T.d. var Árni Páll mjög beinskeyttur og ákveðinn og Ágúst Ólafur var einlægur og hreinskilinn að vanda. 

Þingmenn og ráðherrar Sjálfstæðisflokksins áttu framan af í erfiðleikum með að átta sig og finna gildar ástæður fyrir sig og kjósendur sína. Þeir reyndu stjórnleysið í Samfylkingunni og Guðl. Þór reyndi að nota langlundargeðið sem Ingibjörg hafði notað fyrr um daginn. Hjá honum varð það aðeins hjáróma nöldur og ráðleysið var yfirgnæfandi.

Verst urðu þeir úti sem ekki gátu dulið pirring sinn vegna þess að Samfylkingarfólkið kallaði formann Sjálfstæðisflokksins og forsætisráðherra verkstjóra.  Það trompaði virðingarleysið fyrir valdstjórn Sjálfstæðisflokksins, - að þeirra mati.

Samfylkingin og einkum Ingibjörg Sólrún áttu daginn.

Til hamingju með það.

Ekki tími fyrir málfund

Virðingarvert en......

Jísúskræst hvað stjórnmálamenn geta verið grunnir. Sennilega halda menn að nú dugi að fórna Björgvin. Sennilega hefði nægt að fórna honum ásamt Árna Matt fyrir þremur mánuðum síðan. Ekki fyrir það að í mínum huga hefur höfuðpaurinn Geir H alltaf verið efstur á blaði. E.t.v. hleypur Sjálfstæðisflokkurinn til eftir hádegið og fórnar Árna Matt og Davíð.

En eftir allt sem á undan er gengið eru aðrar og meiri kröfur uppi í samfélaginu. Það hefur orðið algjör trúnaðarbrestur milli þjóðarinnar og ríkisstjórnarinnar. Og meira en það því trúnaðarbresturinn hefur færst yfir á alla stjórnmálamenn. Það er afleit og stjórnarfarslega hættuleg staða og þess vegna dugar ekkert hálfkák núna.

Í vikunni sem leið kom fram eindregin krafa grasrótar Samfylkingarinnar um að slíta stjórnarsamstarfinu nú þegar. Allt annað verður talið til undanbragða. Um allt þjóðfélagið hljómar krafan um stjórnlagþing til að taka völdin af Alþingi og stjórnmálamönnunum sem þar sitja og munu væntanlega sitja eftir kosningar. Á stjórnlagaþingi á að endurskrifa stjórnarskránna ekki síst með það í huga að setja stjórnmálamönnum skorður og beina valdinu í auknum mæli til fólksins. 

Ingibjörg stóð sig ágætlega sem borgarstjóri í góðæri. Við lok setu sinnar sýndi hún hinsvegar  algjöran skort á pólitísku innsæi. Það sama hefur sýnt sig eftir strandið í október.

Því miður!

Björgvin segir af sér

Sjúkir stjórnmálaleiðtogar?

Mín fyrstu viðbrögð við yfirlýsingu Geirs H um veikindi sín í gær voru að sennilega væri þetta bara spuni. Lýgin og leyndarmakkið undanfarna mánuði ásamt nýjum upplýsingum daglega um það svindl og svínarí sem átti sér stað í fjármálaheiminum hefur gert mig svo tortryggin að mér datt í alvöru í hug að kallinn væri að koma sér undan með enn einni barbabrellunni. Það þurfti massíft tiltal félaga og vina til að sannfæra mig um annað.

 Allir hafa verið veikir. Allir vita að starfsgeta þeirra er stórlega skert í veikindum, eftir veikindi og meira að segja í aðdraganda veikinda áður en þeir vissu hvað var á seyði. Og þetta á við tiltölulega saklaus veikindi eins og kvef og gigtarkast. Það þarf enginn að segja mér að einstaklingur sem greinist með alvarlegan sjúkdóm sem getur leitt til mikilla og langvarandi veikinda sé með fulla starfsgetu. Sennilega býr sá hin sami aðeins við brot af eðlilegu þreki.

Báðir leiðtogar stjórnarflokkanna hafa greinst með þannig sjúkdóma. Við vissum fyrir að þeir þjást af alvarlegum dómgreindarskorti varðandi þarfir þjóðarinnar fyrir breytingar, hreinskilni og heiðaleika. Nú bætist við að þá virðist algjörlega skorta dómgreind til að meta áhrif persónulegra áfalla á sig sjálfa og líkamlegt og andlegt atgjörvi sitt. Þeir virðast halda að alvarlega sjúkir eða ekki, þá séu þeir bestir og e.t.v. þeir einu sem geta leitt flokka sína og þjóðin. 

Þegar þetta er skrifað er boltinn enn og aftur hjá Ingibjörgu Sólrúnu. Sagt er að hún hafi umboð formanna flokksfélaganna um allt land en ekki sagt til hvers hún hefur umboð frekar en venjulega. Líklega kemur það  þjóðinni ekki við.  Flokksfélögin í Reykjavík og víðar hafa hinsvegar bæði veitt henni umboð og gert henni skylt að setjast niður með fleirum en formanni Sjálfstæðisflokksins með það fyrir augum að koma Sjálfstæðisflokknum frá.

Það er mikill og alvarlegur misskilningur Ingibjörg Sólrún að þær þúsundir manna sem mótmæltu um allt land í dag tali ekki fyrir þjóðina. Lestu bara skoðanakannanir þar að lútandi.

Mikill fjöldi á Austurvelli

Góðar fréttir og slæmar

 

Góðu fréttirnar eru samþykkt langstærsta flokksfélagsins innan Samfylkingarinnar um að tafarlaust skuli slíta stjórnarsamstarfinu og blása til kosninga eigi síðar en í maí. Nú á eftir að koma í ljós hvort línurnar milli grasrótarinnar og flokksforystunnar séu styttri en milli fólksins í landinu og ríkisstjórnarinnar. Á sama tíma hefur skyndilega opnast ný leið til að mynda stjórn án Sjálfstæðisflokksins til skamms tíma.

Slæmu fréttirnar eru þær að á  hverjum deginum sem líður verður ljósara að Geir H ræður ekki við nokkurn skapaðan hlut og hrokinn í honum og hans liði öllu (t.d. Árna Matt) er nánast óskiljanlegur. Hvað hefur hann til að hreykja sér af? Ekki efnahagsstjórn síðustu 10 ára. Hann talar um vinnufrið sem hann hefur ekki unnið fyrir og hótar upplausn sem hann sér ekki að er löngu brostin á.

Útspil Guðlaugs Þórs í heilbrigðismálum  sínir betur en margt annað hversu gjörsamlega blindir og ónæmir ráðherrarnir eru fyrir ástandinu í þjóðfélaginu. Það að varpa þessum tillögum inn í þetta ástand er sannarlega eins og að kasta olíu á eld. Er þetta rétti tíminn til að setja líf óteljandi einstaklinga, heilu vinnustaðanna, í uppnám. Er þetta rétti tíminn til að segja fólki upp, flytja það milli sveitarfélaga, neyða það til að selja húsin sín, færa börn milli skóla og rífa þau úr samhengi við vini sína og umhverfi, skipa fólki á nýja vinnustaði með nýju fólki. Og allt þetta fyrir og miklu meira fyrir ótrúlega lítinn sparnað sem væntanlega reiknast innan skekkjumarka þegar allt er talið. 

Þessir menn hafa sýnt það að þá skortir dómgreind til að sinna starfi sínu. Burt með báða. 

Samþykktu ályktun um stjórnarslit