Algjört gegnsæi

Fyrst og fremst erlendir aðilar, - óbindandi tilboðshugmyndir, - vill ekki segja hversu mörg tilboð.

 Allt uppá borðinu og gegnsætt á þessum bæ eins og vanalega. 

Erlendir bjóða í HS Orku

Reykásar og rökfærslur

Guðni Th. segir frá því í Hruninu (bls. 144) að nokkrir starfsmenn FME hafi þegið rauðvín í áramótagjöf frá Kaupþingi og talið að það hefði verið ofurviðkvæmni að þiggja ekki þessar saklausu gjafir sem hefðu verið innan eðlilegra marka og þær gætu ekki flokkast sem mútur. Ekki kemur fram hvort hver stafsmaður þáði eina flösku eða kannske einn kassa enda skiptir það ekki máli. Svona var kúltúrinn hjá FME. 

Valtýr Sig sér ekki að hann geti verið vanhæfur þótt sonur hans sé forstjóri eins þeirra félaga sem mun koma oft og mikið við sögu við rannsókn bankanna. Þegar fréttamaður spyr hann hvort það muni ekki koma til hans kasta að ákvarða hvað skuli gera við mál sem verður vísað til embættis hans frá t.d. FME og varðar Kaupþing eða fyrirtæki sonarins, þá vefst honum tunga um tönn. 

Ættbogi Ragnars Reykáss er æði fjölmennur og áhrifamikill og teygir arma sína um allt íslenska þjóðfélagið. Nú um stundir einbeita þeir sér mjög í umræðum um Icesavemál og svo í árásum á Sigríði nokkra Benediktsdóttur. Konan sú situr í Rannsóknarnefnd Alþingis og hefur, að mati Reykásanna sem m.a. stjórnuðu rauðvínsklúbbi FME, unnið sér til vanhæfis að segja í almennum orðum frá framvindu mála á Íslandi í viðtali við skólablað í BNA. Ég las greinina og sýndist aðeins sagt frá málum sem eru á allra vitorði.

Marbara marbara áttar sig ekkáessu!

To be or not to be!

Enn er komið að grundvallar uppgjöri. Eva Joly hótar að hætta nema ríkisstjórnin sýni að hún sé tilbúin að standa að baki alvöru rannsókn. Ástandið í þjóðfélaginu er að verða eins og það var alvarlegast í vetur og ríkisstjórnin þarf að sanna fyrir þjóðinni hvort hún ætlar eða ætlar ekki:

• Ætlar hún að láta rannsaka hvort lögbrot voru framin í bönkunum?
• Ætlar hún að draga menn til saka ef lögbrot voru framin?
• Ætlar hún að leita að stolnu fé?
• Ætlar hún að hefja sig yfir feðraveldið á Íslandi?

 

Einhverjum kann að þykja að það sé við hæfi að taka ákvörðun um þessi atriði og upplýsa okkur kjósendur um þau á sama tíma og við erum upplýst um upphæðirnar sem okkur er ætlað að greiða vegna ófara bankanna. Ég er í þeim hópi.

Rannsóknin verður ekki einfalt verk og leikurinn mun berast um víðan völl. Sjálfsæðisflokkurinn hefur leitt krónprins Engeyjarættarinnar til formennsku og þar með tekið sér stöðu með Kolkrabbanum og á móti rannsókn. Jafnframt var leiddur fram Illugi nokkur formaður peningabréfasjóðs sem fékk sérstaka aðstoð umfram aðra slíka. Guðlaugur Þór var kosinn til mikilla áhrifa en hann var formaður Orkuveitunnar þegar til stóð að færa einkaaðilum öll verðmæti sem þar fyndust og hann hefur þegið ríflega styrki í formi peninga og fríðinda úr hendi greddugæjanna sem tröllriðu bönkunum. Varaformaðurinn Þorgerður Katrín naut gegnum eiginmann sinn „vildarkjara" við kaup á hlutabréfum. Framsókn kaus Sigmund Davíð til formennsku, erkijarl Marglyttunnar og erfingja framsóknarauðæfa og nokkrir þingmenn Samfylkingarinnar, t.d. Steinun Valdís og Helgi Hjörvar hafa þegið styrki frá sömu aðilum.

Þetta sýnir bara lítið brot af þeim hagsmunatengslum sem eflaust eiga eftir að koma í ljós þegar og ef rannsóknin kemst af stað. Stjórnkerfið mun verða fyrir áföllum bæði kerfislægum og persónubundnum. Stjórnmálamenn munu verða yfirheyrðir og kallaðir til að bera vitni fyrir dómstólum, einkavæðingarferli bankanna mun verða áberandi sem og aðgerðir eftir að í óefni var komið og etv munu mútur og stórhneyksli verða á allra vörum. Það mun hrikta í baktjaldanetum hinna einstöku hagsmunahópa. 

Það var alltaf fyrirséð að Íslendingar myndu illa ráða við þetta verkefni sjálfir. Í okkar þjóðfélagi bætast ættar- og kunningjabönd við hagsmunanet sérhyggju og einkavina og hér hafa ættarböndin verið sterkustu böndin allt frá upphafi byggðar. Þess vegna batt ég miklar vonir við ráðningu Evu Joly. En svo virðist að þau öfl sem hafa hagsmuni af því að ekkert verði rannsakað séu langt komin með að vinna þessa baráttu áður en hún er hafin fyrir alvöru.

Ef ríkisstjórnin ætlar að svara einhverri af ofangreindum spurningum játandi þá er tími til aðgerða núna. Þó Eva geti líklega ekki formlega leitt þessa rannsókn þá þarf að líta á hana sem hinn raunverulega leiðtoga hennar. Það þýðir að hennar ráð verða okkar ráð. Það þarf greinilega að endurskipuleggja vinnuna og mér þætti ekkert skrítið þó ráða þyrfti hátt í 100 manns að henni, þar af ca þriðjung óháðra erlenda sérfræðinga. Og kostnaðurinn? Í fyrsta lagi verðum við að líta þannig á að þessum milljörðum sé varið til að styrkja innviði réttarríkisins.  Í öðrulagi til að innheimta eitthvað af því fé sem virðist hafa horfið og í þriðja lagi til að stuðla að friði í samfélaginu.

Orð Jóhönnu í grein mbl.is um afstöðu ríkisstjórnarinnar vekja nokkra bjartsýni um að farið verði að ráðum Evu.

Ríkisstjórn styður Joly

Hversu áhættusækinn ertu?

Ég var ekki við samningaborðið þegar samið var um Icesavemálið og ég svaf á mitt græna eyra þegar samningurinn var undirritaður. Það er kannske þessvegna sem ég veit svo lítið um hann. En mér finnst hann lykta illa. Hversvegna var hann t.d. undirritaður um miðja nótt? En þrátt fyrir þetta þá finnst mér líklegast að samningurinn sé sá besti sem hægt var að ná.

Þetta er vegna þess að í fyrrahaust var SJS algjörlega á móti því að við greiddum þessar Icesave skuldir og taldi líklegt að hér yrði uppreisn ef það yrði gert. SJS er þekktur fyrir að vera staðfastur í skoðunum sínum og það þarf áreiðanlega mikið, mjög mikið,  til að hann skipti um skoðun í jafn stóru máli og þessu. Nú hefur hann skipt um skoðun og það hefur hann ekki gert nema sterk rök hnigi til þess að það sé okkur fyrir bestu.

Ég er líka ánægður með að þessi mál skuli leidd til lykta undir yfirumsjón SJS fremur en t.d. Bjarna Ben. SJS er ekki svo ég viti hokinn vegna sér- og/eða einkahagsmuna sem hann þarf að gæta á undan hagsmunum okkar, fólksins í landinu. Bjarni Ben er hinsvegar með gjörvallan kolkrabbann og afkomendur hans á bakinu. Hann hefði því þurft að gæta þeirra hagsmuna á undan okkar og jafnvel á undan hagsmunum D-flokksins líka. Fjölskylduböndin eru frá alda öðli sterkustu böndin í íslensku þjóðfélagi.

Ýmsir virðast hafa einhverjar patentlausnir á takteinunum sem að mestu byggjast á því að borga ekki neitt. Sömu aðilar láta eins og þeir viti að við munum nánast ekkert fá uppí skuldirnar úr eignum Landsbankans. Þeir telja sig vita betur en t.d alþjóðlegar (óháðar) endurskoðunarskrifstofur og innlendir sérfræðingar sem hafa metið eignasafnið. Er líklegt að svo sé?

En svo eru enn þessir sömu aðilar tilbúnir til að taka áhættuna og láta okkur bera kostnaðinn af málaferlum sem byggjast á mati lögfræðimenntaðra sérfræðinga þegar kemur að því að fara í mál útaf einhverju.

Það má vel vera að við hefðum getað tekið gríðarlega mikla og dýra áhættu og farið í málarekstur sem byggðist væntanlega á því að einhverjir aðilar hefðu verið svo vondir við okkur. Slíkur málarekstur hefði tekið mörg ár eða áratugi og hvað ætluðum við að gera á meðan og hvað ætluðum við að gera ef við töpuðum málinu? Erum við enn í sama áhættu- og græðgisgírnum eins og áður en hrunið dundi á okkur?

Í mínum huga snýst þetta mál að lokum um það að íslenskir aðilar stofnuðu til algjörlega óraunhæfra skulda með velþóknun íslenskra stjórnvalda. Þegar allt fór á versta veg hlaut að koma að því að við þyrftum að fara að lögum réttarríkisins og standa við þessar skuldbindingar. En seðlabankastjórinn DO sá til þess prívat og persónulega í "við borgum ekki" viðtali í sjónvarpi að aðrar þjóðir stilltu okkur upp við vegg.

Ef við blásum til uppreisnar skulum við gera það á réttum forsendum.

 

Óskiljanleg ákvörðun stjórnvalda